Vrijdag 27 April.. het is tijd.. 18:00u Nieuw-Zeelandse tijd.. mijn vliegtuig naar Melbourne staat klaar. Ik hoop dat ik het red op Melbourne. Ik ga er vanuit dat mijn vliegtuig naar Dubai en Amsterdam ook klaar staan. Ik ben er aan toe. Na 8,5 maand ga ik weer voet op Nederlandse bodem zetten. Ik ga iedereen weer zien. Ik ga iedereen weer plat knuffelen. (Bereid je dus maar vast voor! )

Toch ga ik iedereen in Nieuw-Zeeland ook erg missen. Ik heb hier super lieve mensen ontmoet en daarnaast natuurlijk Joanne en haar familie. Ze hebben mij opgevangen op het moment dat ik het, het hardste nodig had en ze zijn er voor mij geweest. Ze hoefde het niet te doen.. ik had ze immers minstens 11 jaar niet gezien of gesproken, maar ze deden het. Ze zijn mijn tweede familie geworden en ik zal ze erg gaan missen!

Maar nu.. de tijd is nu echt daar.. mijn vliegtuig gaat vertrekken en ik besluit om toch maar in te stappen. Mijn drang om naar huis te gaan is groter. Mijn gevoel zegt me dat ik ooit terug kom naar dit prachtige land en dat ik al deze lieve mensen zeker weer eens ga zien. Ze zijn ook zeker welkom in Nederland!

Thuis gaat het gewone leven weer beginnen! Mijn leven in Nederland heeft stilgestaan, maar iedereen is door gegaan! Er zijn dingen gebeurt in Nederland waar ik liever bij was geweest, waar ik steun had kunnen geven aan diegene die het nodig had. Ik was er niet bij, maar zal alles dubbel en dwars gaan inhalen.

Ik had in Nederland al geleerd om zelfstandig te zijn, na mijn stage op Ameland besloot ik, dat Nieuw-Zeeland ook moest kunnen. Ik heb dingen meegemaakt in Nieuw-Zeeland, die ik misschien voor Ameland nooit had gekund. Ik heb denk ik wel bewezen na alles wat ik heb meegemaakt en wat er tegen mij is gezegd, dat ik eindelijk voor mezelf heb gekozen en dat ik zelfstandig kan zijn. Het was een goede les, soms hard, maar niet alles is gemakkelijk in het leven!

We gaan door in Nederland, we gaan weer werken en gaan weer leuke dingen doen. Het ‘gewone’ leven gaat weer verder. Mijn leven in Nieuw-Zeeland gaat weer op stil en mijn leven in Nederland gaat weer verder. Ik heb er zin in! Maar ik weet ook zeker dat er weer gespaard gaat worden voor een volgend reisje

Waar naar toe? Dat weet ik nog niet, maar ik ga er wel voor!

Ik zie jullie allemaal in Nederland!

Goodbye mates, see you soon!

Thank you for everything and I will come back one day!

Kia ora

Hierbij dus voorlopig de laatste dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland