Na 2 nachtjes rust te hebben gehad, is het nu tijd om richting Samoa te gaan. De laatste 3 weken voordat ik naar huis ga, zijn in gegaan. Het is aftellen geblazen.. Ergens is dat natuurlijk heel fijn, ik wilde immers zelf graag naar huis. Maar zodra ik thuis ben, zal er ook weer gewerkt moeten worden. (Sparen voor de volgende reis ) Ik ben wel heel erg benieuwd hoe Blacky gaat reageren nadat ze mij 8,5 maand niet heb gezien.

Maar nu terug waar deze blog over gaat, mijn reis naar Samoa en Fiji.

Op dinsdag 3 April ben ik om half 11 's ochtends richting Apia, Samoa gevlogen. In de ochtend heb ik samen ontbeten met Joanne en haar familie en die hebben mij ook naar het vliegveld gebracht. Rond half 9 ben ik door de security gegaan en heb ik nog even bij de gate gewacht. Helaas was mijn vlucht uiteindelijk ook nog eens 20 minuten vertraagd. Uiteindelijk zijn we om kwart over 11 vertrokken vanuit Auckland. Onderweg hadden we helaas veel last van turbulentie. Deze momenten vind ik toch altijd even spannend. Het hele vliegtuig schudt en beweegt en het geeft je een raar gevoel in je buik. Heel irritant! Maar om kwart over 4 lokale tijd zijn we in Samoa aangekomen. Het was de eerste keer voor mij dat ik een vliegtuig uit moest via een trap. Weer een nieuwe ervaring erbij. Mijn eerste gedachte die ik had, toen ik het vliegtuig uit liep, was.. pff.. wat is het hier heet! Daarna gingen we door naar de aankomsthal.. of nou jah.. de aankomstschuur kun je het beter noemen.

De eerste 20 stappen gaan door een tunnel en je staat meteen in de rij voor de paspoortcontrole. Bij de paspoortcontrole was men nogal verbaasd dat er helemaal iemand uit Nederland langs kwam. Gelukkig mocht ik wel doorlopen. Nou ja.. lopen.. het waren 2 stappen tot aan de bagageband. De enige bagageband van Samoa. Alle koffers werden handmatig op de band gegooit. Letterlijk gegooit. Door een raam konden we kijken hoe de medewerkers de koffers op de band gooide. Er was een grote box met een fragile sticker aan de zijkant. Deze werd gegooit op de band. Ik hoop maar dat de inhoud nog heel is. Mijn koffer kwam als één van de laatste. Toen ik deze eindelijk had, moest ik om een paaltje heen en stond ik in 10 stappen bij de bagagecontrole. Allemaal handmatig en op goed vertrouwen. Binnen de minuut stond ik buiten en zat ik in de shuttle richting het resort. Onderweg keek ik mijn ogen uit.. Er waren open huizen, houten huizen, stenen huizen, gekke kliko’s, zwerfhonden, verkoopkraampjes langs de weg, kleine kinderen, vieze kleren, de prachtige zee, slechte wegen, de grootste supermarkt van Samoa, palmbomen, oude auto’s, slippers, gekke vangrailen, aardverschuivingen en nog veel meer dingen om van op te kijken en te onthouden. Na ongeveer anderhalf uur rijden kwamen we aan bij het resort. Ook een plaatje op zich. De receptie is in de buitenlucht en daarnaast is er een kleine lounge gemaakt met een tv. Ik check mezelf in en dan word ik naar mijn huisje gebracht. Mijn spullen worden bijna uit mijn handen getrokken, omdat ze dat voor mij willen dragen. Iets wat me niet lekker zit.. ik kan zelf lopen en mijn eigen spullen toch dragen.. Eenmaal in mijn huisje ga ik even lekker relaxen. Het is ondertussen al 6 uur en ben toch al best hongerig. Ik besluit om lekker te gaan eten en na het eten ga ik lekker slapen. Mijn lichaam is uitgeput van de warmte en de hoge luchtvochtigheid. Gelukkig heeft het huisje een airco en een ventilator. Deze staan dan ook constant aan. Rond half 10 ben ik gaan slapen. Morgen weer een nieuwe dag van de vakantie.

Om 8 uur sta ik op voor het ontbijt. Ze hebben van alles voor het ontbijt. Ik kies voor toast met boter, sinaasappelstukjes, appelstukjes en wat sap om te drinken. Ik ga lekker bij de waterkant zitten en genieten van het uitzicht. Heerlijk!In de middag besluit ik even te gaan liggen, want ik heb vanacht slecht geslapen. Mijn lichaam moet erg wennen aan de luchtvochtigheid. In de middag ga ik even lunchen en daarna zoek ik een stoeltje bij het strandje. Doe wat woordzoekers en doe lekker rustig aan. Genieten, dat is alles wat ik doe!‘s Avonds ga ik weer lekker eten en lekker naar bedje toe. Morgen staat er nog niks op de planning, maar voor vrijdag is er een tour gepland naar de to sua ocean trench. Erg veel zin in!

In de ochtend sta ik weer om 8 uur op en neem ik mijn gebruikelijke ontbijtje bij de waterkant. Helaas begint het na het ontbijt flink te regenen en houdt het niet meer op. Rond 3 uur in de middag is het dan eindelijk even droog en ga ik even naar de lounge om tv te kijken. Er zijn helaas maar 2 zenders. De 1 is goed te zien, maar er wordt alleen samoan gepraat. De andere zender is met ruis, maar wel in het engels. Ik kijk wat tv, doe nog wat sudoku’s en woordzoekers en ga dan weer lekker eten. Ik heb een heerlijke samoan oka gegeten. Dit is een yellow fin tuna in kokosnootroom met tomaat en komkommer! Erg lekker! Daarnaast lagen nog wat broodfruit chips. Die dingen zouden ze in Nederland moeten hebben, dan ben ik de grootste inkoper denk ik. Die zijn zo lekker! In de avond kijk ik wat meer tv en ga ik lekker naar bed.

Vandaag is de dag dat ik naar de prachtige to sua ocean trench ga. Ik heb er zo’n zin in! Dit plekje is namelijk 1 van de mooiste plekken van de wereld en ik ben toch wel benieuwd of dat echt zo is. In de ochtend heb ik eerst weer mijn gebruikelijke ontbijtje bij de waterkant en daarna kan ik nog even rusten. Ik heb mijn spullen al klaar staan voor de tour, camera is opgeladen en mijn bikini heb ik aan. Let’s go. Rond half 2 was de chauffeur eindelijk bij het resort.. beetje laat zeg maar.. Maar ik had er zin in! De eerste stop waren de Falefa waterfalls. Deze waterval was niet heel groot, maar wel erg mooi. De rivier waar de waterval in viel was in connectie met de oceaan.De stop erna was de Fagaloa outlook. We moesten de berg op via een smal weggetje, zonder vangrail en met aardverschuivingen.. Geloof me, ik voelde me niet erg veilig in het busje op die berg..Eenmaal veilig aangekomen boven op de berg keek ik uit over een dorpje genaamd Fagaloa. Dit is een klein dorpje, wat alleen bereikbaar is via dit enge weggetje of via het water. Aan de andere kant van de berg zie je de andere dorpjes, veel groen en een chinese boerderij. Ook zie je de zee en veel hoge bergen, waar de zon mooi op schijnt. Daarnaast is alles groen! Een dode boom of plant zal je in Samoa niet snel zien, je zult er naar moeten zoeken. Dit vind ik dan ook erg mooi aan Samoa! Het volgende op de planning was de Lemafa pass. Dit is eigenlijk gewoon een weg door een prachtig gebied. Hier hebben we nog een stop gemaakt om foto’s te maken van het uitzicht! Erg mooi allemaal! Daarna zijn we doorgereden naar de Sopoaga falls. Bij deze watervallen hebben ze een hele mooie tuin aangelegd met wat typische samoaanse dingen. Zoals een keuken en een bepaalde plek waar kokosnoten worden klaargemaakt. Hier laat mijn chauffeur ook even zien hoe dat dan werkt en meteen komen er tien kippen aanrennen, klein en groot. Deze kippen eten graag kokosnoot en nu is er dus weer iemand die een kokosnoot gaat openen en dus krijgen ze weer wat lekkers. Ze zijn zo schattig! Nadat ik een verse kokosnoot heb geproefd en de kippen eten heb gegeven gaan we verder naar de to sua ocean trench. Mijn eerste gedachte is een groot gat midden in de jungle waar water in staat en waar je dus kan zwemmen. Bij aankomst is mijn verbazing des te groter als ik zie dat het eigenlijk een gat is in een groot grasveld met bloemetjes. In het eerste gat wat ik zie, staat geen water, alleen maar modder. Het tweede gat is de zo genoemde ocean trench. Hier kun je dus via een ladder naar beneden klimmen om te gaan zwemmen. Dit gat staat via een grot/tunnel in connectie met de zee en met de andere grot/tunnel in connectie met het moddergat. Richting de zee zwemmen is verboden vanwege verdrinkingsgevaar! Hier is kort geleden ook nog een jongetje vermist geraakt, ze hebben hem nooit gevonden. Nadat ik via de eerste stenen trap naar beneden ben gegaan kom ik aan bij de welbekende houten trap naar het water. Daar komt mijn hoogtevrees naar boven en besluit ik dit niet te doen! Zonde, maar ik ben bang dat ik wel omlaag ga, maar niet meer boven kom. Deze trap is erg steil en met natte voeten ook erg gevaarlijk! Je moet het kunnen! Na de ocean trench gaan we door naar Lalomanu beach. Dit is een erg mooi strand aan de oostkust van Samoa. Hier kan je lekker zwemmen en tevens slapen in 1 van de Falé’s. Een Falé is een typisch samoaans huis. Het is een dak met palmbladeren op houten palen op een houten vloer. De wat rijkere mensen hebben een dak met golfplaten op stenen palen op een koraalvloer. Onder het dak staan de tafels, stoelen en bedden. Ze hebben 1 grote kamer zonder muren waar ze alles doen. Zij vinden het raar dat een huis meerdere kamers heeft. Daarnaast hebben ze geen bescherming tegen de muggen en dus slapen ze onder netten. Deze netten maken ze zelf van kokosnoten.

Terug naar Lalomanu beach.. Er zijn ook prachtige palmbomen met een dikke onderkant en dan dunner naar boven. Hier heb ik geluncht. Broodjes met ham en ei, een appel, een verse kokosnoot en water. Die kokosnoten zijn erg lekker! Daarna zijn we in sneltreinvaart naar de puia cave pools gereden. Helaas was deze al gesloten en dus gingen we terug naar het resort. Daarna heb ik even gerelaxed en ben ik rond half 7 gaan eten. Daar werd ik uitgenodigd door drie australische mensen om gezellig met hen mee te eten. Dat heb ik gedaan en ik heb gezellig gekletst en afgesproken om morgen te gaan snorkelen. Zin in!

Om half 9 ontbijt ik samen met Vicky, Sandra en David (de australische mensen) aan de waterkant. Mijn gebruikelijke ontbijt op mijn gebruikelijke plek met nieuwe mensen. Heel gezellig! Rond de middag gingen we naar receptie voor een set snorkelgear. Deze waren er niet, waren mee op een tour, we hebben alleen de vinnen, we hebben helemaal niks.. alle smoesjes hebben we gehoord, dus vroegen we aan de baas of deze een set kon gaan halen in Apia. Dat deed die en dus kon ik ‘s middags met mijn gloednieuwe snorkelset gaan snorkelen. Voor het eerst en meteen in de zee. Het was echt heel gaaf! Mooie stukken koraal gezien en mooie vissen. Ook ben ik bij de drop off geweest. De plek waar de reef eindigt en de oceaan begint. Oftewel we gaan van een meter diepte naar tien meter diepte in 2 seconden. Erg prachtig! Ook heb ik mijn eigen schelpen van de oceaanbodem gevist en ook een paar heremietkreeften die nu verplicht zijn om te verhuizen.. sorry! In de avond zijn we samen wezen eten in het restaurant van het resort en daarna ben ik uitgeput naar bed gegaan. Ik kon alleen niet slapen, want mijn armen deden zo’n pijn. Geen spierpijn, maar echt stekende pijn! Ik wist niet hoe ik ze neer moest leggen, totdat ik het zat was en besloot een paracetamol te nemen. Gelukkig werkte die heel snel en kon ik eindelijk gaan slapen.

De volgende ochtend ben ik weer met de australische mensen gaan ontbijten aan de waterkant. We hadden afgesproken om ‘s middags weer te gaan snorkelen. Om 2 uur gingen we het water in en om 5 uur kwamen we er pas weer uit. De tijd gaat zo snel als je lekker geniet van de zee! Ook deze keer kwam ik weer terug met schelpen en beestjes! Ik heb levende dingen gezien, die je beter niet aan kan raken. Deze zijn zeer giftig en soms zelfs dodelijk! Gelukkig had ik mensen bij me, die er veel verstand van hebben! Toen we uit het water kwamen ben ik snel gaan douchen! Helaas is de douche hier koud, ijskoud! Das het enige minpunt denk ik! Na het douchen gingen we weer samen eten en besloten we op maandag naar Apia te gaan. De hoofdstad van Samoa. De taxi werd geregeld en daarna ging ik lekker naar bed. Morgenvroeg gaan we gezellig naar de hoofdstad en in de middag moet ik mijn spullen pakken voor mijn reis naar Fiji. Zin in!

Vandaag ben ik wat eerder opgestaan dan normaal, dit omdat we om 9 uur de taxi richting Apia zouden hebben. Iets eerder ontbijten dus. Gelukkig zaten we allemaal om 9 uur in de taxi. We gingen als eerste naar de flea market. Hier verkopen de lokale mensen hun prachtige souvenirs en kleding. Er hingen zulke leuke kleine jurkjes, zo schattig! Ik heb geen souvenirs gehaald, omdat ik niet weet of deze producten fiji in mogen. Dus ik kijk alleen maar rond. Na de flea market gaan we door naar de fruit market. Hier moeten we een stukje voor lopen en eigenlijk is de fruit market hetzelfde als de flea market. Alleen heb je op de fruit market ook fruit en groente en de souvenirs die je kunt kopen zijn meer importproducten. Op de flea market is het veel eigen producten. Na de fruit market lopen we naar de pharmacy en halen we een drankje bij de mac donalds. Dan gaan we snel door naar de catholic cathedral! Deze cathedraal is zo mooi! Hij is in 2009 gebouwd en is dus nog vrij nieuw. Prachtige glas in lood en prachtige vormgeving. Kon niet mooier! Daarna hebben we een taxi geregeld naar het robert louise stevenson museum. Hier weet ik niet heel veel van af, maar het was zeker de moeite waard! Daarna hebben we een taxi terug geregeld naar het centrum en zijn we gaan lunchen in het meest fancy café van Samoa. Het was een italiaans café, maar deze kan je zelfs in Auckland tegen komen. Het was echt een goed café en het eten was erg lekker en de smoothies ook! Daarna zijn we nog even een samoaanse simkaart wezen halen en toen terug naar het resort. Nu zullen jullie denken, maar je gaat morgen toch naar Fiji, waarom haal je een samoaanse simkaart.. nou lieve mensen..

Ik zal jullie voorstellen aan Keni. Keni is een cycloon van categorie 3 met windstoten van 120-160 km/u en veel regen. Keni heeft mijn vlucht naar Fiji laten cancellen en daardoor heb ik besloten om terug te keren naar Auckland. Ik zal 4 extra nachten op Samoa verblijven en daarna ga ik terug naar Auckland. Hier zal ik nog twee weken verblijven en daarna ga ik lekker naar huis! Veilig! Tuurlijk is het jammer, maar ik ben liever veilig! Dus kan ik nog langer genieten van Samoa en de australische mensen! Gezellig!

Dus moest ik in de middag alles regelen voor mijn terugreis naar Auckland en mijn extra dagen op Samoa. Gelukkig is dat gelukt en kan ik aankomende zaterdag terug naar Auckland. In de avond heb ik de australische mensen op de hoogte gebracht tijdens het avondeten en hebben we besloten morgen naar de puia cave pools te gaan. Zin in!

Vandaag gaan we weer lekker om half 9 ontbijten en om half 11 verzamelen we in de lounge. Hier zie ik dat de australische mensen weer iemand hebben opgepikt. Ze heet Hanna en komt uit Duitsland. Bijna bekend terrein dus. Ze gaat gezellig mee naar de puia cave pools. Het is 5 minuten lopen vanaf het resort en eenmaal daar kunnen we er direct in. Het is wel heel druk en het water is erg koud. Er is een deel buiten de grot en een deel in de grot. Het deel in de grot is erg mooi en er zwemmen ook vissen. Deze visen geven een beetje licht doordat er zonlicht op ze schijnt. De grot is ongeveer 10 meter diep en erg mooi. We zijn ongeveer een uurtje wezen zwemmen en zijn daarna opgedroogd om daarna naar de lunch toe te gaan. We hebben samen geluncht en zijn daarna gaan snorkelen. Vicky ging niet mee, dus kon hanna haar snorkelgear gebruiken, want het resort had nog geen nieuwe sets gekocht na mijne. Dit keer gingen we richting de rechterkant van het resort, want hier waren we nog niet geweest. Dit stuk was helaas minder mooi qua koraal, maar dit stuk had wel mooiere en grotere vissen. Rond 5 uur kwamen we het water weer uit en ging ik weer onder de koude douche staan. Om half 7 gingen we weer met zijn alle eten. Het is elke avond weer gezellig! Ik heb besloten om met Vicky en Hanna, donderdag weer naar Apia te gaan. Dit omdat hanna er nog niet geweest was en ik wilde dit keer souvenirs kopen, omdat ik niet meer naar Fiji ga. Morgen gaan Vicky, Sandra, David en Hanna op de tour die ik al heb gedaan. Omdat ik achter een paar dingen ben gekomen ga ik weer mee. Vandaag gaan we om 9 uur ‘s ochtends al weg. Ik ga dezelfde plekjes langs als de vorige keer alleen geniet ik er deze keer veel meer van. We zijn dan ook pas om 5 uur weer terug van de tour. Iedereen gaat even douchen en ‘s avonds om half 7 gaan we weer eten. Morgen gaan Vicky, Hanna en ik weer naar Apia. We besluiten vroeg te gaan. Op de terugweg willen we met een traditionele bus gaan. Deze zien er zo leuk uit.

Vandaag gaan we vroeg ontbijten, omdat we om half 9 de taxi naar Apia hebben. Uiteindelijk heeft Sandra ook besloten nogmaals mee te gaan naar Apia, dus stappen we met z’n vieren in de taxi. We stappen uit bij het visitor centre, waar we eerst gaan kijken naar een show en uitleg hoe de mensen hier leven. Hoe ze koken, tattoo’s zetten, kunstwerkjes van hout maken en schilderijen maken op zelfgemaakt papier. Het is allemaal zo bijzonder, dat er nog steeds mensen op de wereld zijn, die zo primitief leven. Erg bijzonder! Aan het einde krijgen we het eten te proeven en krijgen we een dansshow te zien. Erg leuk om te zien! Daarna zijn we met zijn alle naar het fancy cafè geweest om te lunchen en daarna hebben we de markets afgelopen en heb ik souvenirs gekocht. Super leuke dingen heb ik gehaald! Rond half 4 vonden we het tijd om naar het resort terug te gaan. We wilden graag met de bus terug. Helaas moesten we een uur wachten, dus zaten we pas om half 5 in een bus richting het resort. Het was wel een ervaring opzich. De bus zat proppievol! Ze hingen uit het deurgat! Iemand vond het zelfs nodig om mijn ribbenkast als stoel te gebruiken, maar verder was het erg leuk! We hadden schik! Om half 7 ‘s avonds zijn we gaan eten. Morgen hebben we onze laatste volle dag op het resort. Spullen pakken en relaxen!

Om half 9 zijn we weer met zijn alle gaan ontbijten. Bij de waterkant zoals elke dag. Vandaag staat er niet zo veel op de planning. Spullen pakken en relaxen. Dat gaan we doen! Na het ontbijt ga ik nog even liggen. Afgelopen nacht had ik slechter geslapen, dus deed ik even een extra powernap. Het was al snel weer tijd voor de lunch. Ook deze keer weer met zijn alle. Na de lunch heb ik mijn koffer ingepakt en heb ik gekeken naar de andere, want die gingen nog een keer snorkelen. Ik ging niet mee, omdat ik anders een natte bikini mee terug moest nemen en dat vind ik niet zo fijn. Nadat ze terug kwamen van het snorkelen ben ik weer verder gegaan met inpakken. Voor het avondeten heb ik nog even gedoucht en toen gingen we met zijn alle avondeten. Uiteindelijk hebben we met alle gasten van het resort 1 lange tafel gemaakt en hebben we met zijn alle gegeten. We zouden dan ook allemaal de volgende dag vertrekken. Na het avondeten nam ik nog een lekker ijsje en daarna heb ik afscheid genomen van iedereen. Hanna zou ik morgen weer zien, omdat wij dezelfde vlucht hadden, maar de australische mensen zouden midden in de nacht vertrekken. Dus even een snelle goodbye en toen ik lekker naar bed. Morgenochtend de laatste dingen in de tas en dan gaan we om half 12 richting het vliegveld.

De laatste ochtend in Samoa. We ontbijten om half 9 aan de waterkant en ik voer de vissen wat toast. Alles is zo mooi hier en dat ga ik nu weer achterlaten. Na het ontbijt pak ik de laatste spullen en ga ik naar de lounge. Daar kijk ik nog wat tv en doe ik een woordzoeker. Om half 12 brengt de taxi ons naar het vliegveld. Om 1 uur komen we aan en checken we onze bagage in. De eerste vraag die ze stellen is: wat zit er in je tas? Ik ben een beetje verward en zeg maar gewoon kleding en souvenirs. Dat zit er immers ook in. Daarna kunnen we meteen door naar de security. Maar eerst word je handbagage gewogen. Of nou ja.. een grote sterke meneer plaatst zijn hand onder je tas, (die gewoon aan je schouder hangt) voelt een beetje en zegt dat het goed is. Daarna door de deur naar de x-ray. Alles eruit, schoenen uit, door het poortje en alles weer inpakken. Het laatste is de immigratie stempel. Ik krijg een mooie stempel, dat ik Samoa weer verlaat. Daarna is het nog even wachten tot het vliegtuig klaar is voor vertrek. Dan gaan we terug naar Auckland. Om kwart voor 6 ‘s avonds land ik in Auckland en ga ik meteen naar de paspoortcontrole en de bagageband. Daarna moet ik in de rij gaan staan voor de douane. Mijn aankomstkaartje wordt gecheckt en ik mag in de rij gaan staan, omdat mijn koffer open moet. Ik had namelijk souvenirs en die mooie zeeschelpen. Gelukkig had David ze schoongemaakt met chloor, dus werden ze goedgekeurd. Ook mijn souvenirs werden goedgekeurd en dus moest mijn tas alleen nog extra door de x-ray. Daar kwam die zonder problemen doorheen en dus kon ik eindelijk naar buiten en daar stonden Trudy en Joanne op mij te wachten. Dikke knuffel en snel naar huis om foto’s te kijken en verhalen te vertellen. Nog 2 weken tot ik terug naar Nederland ga.

*Dit verhaal is natuurlijk allemaal helemaal positief, maar tijdens deze reis was er geen wifi, dus moest ik steeds de computer van de receptie gebruiken, was allemaal moeilijk en daarnaast was ik een wandelende allergische reactie, want ik had 31 muggenbulten, die allemaal een allergische reactie vormden. Ook een feest is dat! Daarnaast zijn de mensen heel vriendelijk daar, maar liegen kunnen ze ook heel goed. Geld aftroggelen en zo.. Let daar dus op, als je naar Samoa ga! Verder is dit een zeer prachtig land en zeker de moeite waard om te bezoeken!

Dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland