Vandaag had ik de dagtour naar Cape Reinga. De wekker ging vroeg, want we zouden om kwart over 7 vertrekken. Om 7 uur kwam de bus al en konden we inladen, we moesten op een andere plek nog wat mensen ophalen, maar daarna gingen we richting de eerste koffiestop. We moesten daar zorgen dat we genoeg eten hadden, want we zouden geen eten meer kunnen kopen totdat we terug zouden zijn van Cape Reinga. Onderweg kwamen langs de Pukati Kauri Forest, daar zijn we ook even gestopt om een foto te maken van de bekende Kauri boom. Daarna zijn we doorgereden naar Cape Reinga. Op ongeveer een half uur afstand daarvan, stopte onze buschauffeur de bus ergens langs de weg. Er was een probleem met de bus en hij moest stoppen om de monteur te bellen. Wij konden ondertussen blijven zitten of foto’s maken van het mooie uitzicht. Toen de buschauffeur zijn telefoontje had gepleegd kregen we te horen, dat we niet verder konden rijden, omdat de slang van de koelvloeistof kapot was gegaan, als we zouden doorrijden, zouden we de motor opblazen. Dit betekende dat we moesten wachten op een nieuwe bus. Dit ging minimaal 2 uur duren. Dus konden we nog even genieten van het mooie uitzicht en de koeien en schapen die er rondliepen. Helaas regende het af en toe ook, dus konden we niet de hele tijd buiten zijn. Na ongeveer een uur wachten kwam er een bus (van dezelfde organisatie) langsrijden met senioren erin en deze stopte even. Er werd afgesproken dat hij zijn mensen naar Cape Reinga zou brengen en dan zou terugkomen om ons op te pikken, ondertussen kon de nieuwe bus doorrijden naar Cape Reinga en hadden wij tijd om de vuurtoren en het uitzicht te bekijken. Uiteindelijk na 2 uur wachten was deze buschauffeur weer terug en bracht hij ons weg naar de top. Nadat iedereen alles daar had bekeken moesten we nog even wachten op de nieuwe bus, maar daarna konden we doorrijden naar het sandboarden van de duinen. Ik heb dit uiteindelijk niet gedaan, vanwege het feit dat ik geen droge kleren bij me had en je nogal vies en nat ervan kon worden. Ik heb wel foto’s gemaakt van de andere. Het zag er wel heel gaaf uit! Daarna hebben wij 88 kilometer over ninety Miles beach gereden om vervolgens snel door te rijden naar de fish and chips die we hebben gekregen omdat we 2 uur hadden gewacht op een nieuwe bus. Deze fish and chips waren heel erg lekker en daarna begonnen we aan het laatste stukje terug richting Paihia. De tour duurde uiteindelijk 12,5 uur in plaats van 10 uur, maar het was het zeker waard! Eenmaal terug in het hostel was iedereen nogal moe. Ik ook en dus heb ik lekker gedoucht en ben ik lekker op tijd gaan slapen. Morgen ga ik alweer terug naar Auckland. De bus vertrekt pas om 2 uur ‘s middags, dus ik kan nog een ochtend in Paihia rondhangen. Waarschijnlijk ga ik lekker uitslapen en genieten van de zee en de zeelucht. Heb er zin in!

Dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland