Hey Hallo iedereen,

Alweer twee weken geleden dat er een nieuwe blog online kwam. Dit komt eigenlijk omdat ik normaal op zondag gewoon heel moe ben en wil slapen en mijn weken zijn nu eigenlijk allemaal hetzelfde. Maandag, dinsdag, vrijdag, zaterdag en zondag werken en woensdag en donderdag vrij. Maaaar er zijn de afgelopen twee weken nogal wat dingen gebeurd en dat moet ik natuurlijk even vertellen. Afgelopen twee weken heb ik nogal veel nagedacht over wat er gaande was en daardoor kreeg ik ook weer last van migraine aanvallen. Stress en zo, je weet zelluf! Zal ik jullie dan maar niet langer in spanning houden over wat er gaande was? Hier komt het hoor..

Eigenlijk iedereen die deze blog leest weet dat ik nogal uitkijk naar de komst van paps en mams naar Nieuw-Zeeland. Na alle problemen die ik hier heb gehad ben ik daar gewoon heel erg aan toe. Maar ik zou ik niet zijn, als er gewoon weer problemen zouden zijn.. hahah grapje! Nee, er was zeker iets aan de hand. Mama was namelijk ziek, ze had al langere tijd steeds buikpijn en steken, meerdere malen bij de dokter geweest, maar ze konden maar niet vinden wat er gaande was. Er is een echo gemaakt van haar buik en zelfs een darmonderzoek, maar steeds niks gevonden. Maar de pijn bleef en de vakantie kwam steeds dichterbij. Je bent natuurlijk blij dat er niks gevonden word (qua ernstige dingen.. you know what I mean), maar je wilt wel weten wat het dan wel is. Uiteindelijk kwam mama weer thuis van het darmonderzoek met pijnstillers en een goedkeuring voor de vakantie. Yeeeeeh! Happy me! Maar toen het zaterdag werd (2 december) is mama samen met papa naar de huisartsenpost geweest, omdat ze weer zoveel pijn had. Geloof mij, mama is niet zo van de dokters, dus als zij naar de huisartsenpost wil, dan heb ze echt pijn. Uiteindelijk een pijnstilling gekregen en weer naar huis gestuurd. Maandag is ze weer bij de dokter geweest en die heeft even bloed geprikt en een afspraak gemaakt bij de darm-lever-maag arts. Uit de resultaten van het bloedprikken kwamen iets te hoge waarden, waardoor onze dokter ook nog even een afspraak heeft gemaakt in het ziekenhuis. Mama is afgelopen week geopereerd aan ontstoken galwegen. Ze heeft zelfs een nachtje in het ziekenhuis gelegen en dus moest papa samen met Blacky de boel runnende houden thuis. Gelukkig kunnen ze dat samen goed redden!

Uiteindelijk is mama dus weer helemaal gezond verklaart en mag ze op vakantie. Nu denken jullie waarschijnlijk, waar heb jij je dan zo druk om gemaakt, als alles zo snel verlopen is.. Nou.. dat zal ik jullie eens even vertellen. Vorige zondag (3 december) had ik met papa en mama gebeld (toen wisten zij ook nog niet wat er aankomende week zou gebeuren) en zij vertelde dat als mama nog steeds zoveel pijn zou hebben en het niet beter zou worden, de vakantie misschien gecanceld zou worden. Ze zouden sowieso naar Nieuw-Zeeland komen, maar als dat nu niet zou lukken, dan zou dat pas in Juli plaats gaan vinden. Dus dan zou ik nog langer moeten wachten. Toen baalde ik natuurlijk al flink. Er zou een last minute beslissing gemaakt gaan worden toen ik hoorde dat ze pas 12 december bij de arts terecht kon. Uiteindelijk heb ik dus bijna een volle week in spanning gezeten en zitten stressen en nagedacht over van alles. Toen papa vanmorgen om half 6 (bij jullie half 6 ’s avonds) al vroeg of ik kon skypen (wat best vreemd is, aangezien ik moest werken) kneep ik hem wel even.. waarom nu? En wat is er dan zo belangrijk? Nou.. ze hadden fantastisch goed nieuws te vertellen.. Ze komen naar Nieuw-Zeeland over een week! Alles gaat door en ik ben zo happy nu Ze hebben mij dus in spanning laten zitten tot vandaag. Ik heb zelfs nog met Roelien en Tonnie zitten bellen van de week en ook die hebben niks gezegd. Terwijl ik tegen hen nog heb gezegd dat ik bang was dat papa en mama niet zouden komen.. Flauw hé! Hahah welkom in de Familie Hazeleger!

Ik heb dus afgelopen week behoorlijk zitten stressen, vooral gedacht over wat er zou kunnen zijn met mama en of het niets ernstigs zou zijn.. you never know.. had zelfs al voor mezelf bedacht, dat als het wel ernstig zou zijn, dat ik meteen naar huis zou gaan. Geloof me.. ik heb alle scenario’s in mijn hoofd voorbij laten komen. Maar gelukkig kunnen we dat nu allemaal los laten en kan ik mijzelf focussen op de komende vakantie. Het duurt voor mij nog maar 6 dagen, 19 uur, 25 minuten en een paar seconden en dan zijn ze er eindelijk! Blacky gaat uit logeren voor drie weken bij Tonnie en Roelien en bij Germa en Marcel, dus die gaat ook even de tijd van zijn leven hebben.

Voor mij is de planning van deze week eigenlijk gewoon hetzelfde als normaal, alleen ik werk komend weekend de zondag niet, omdat papa en mama dan dus komen. Ik werk zaterdag en dan in de middag zal ik mijn spullen inpakken en dan zondag lekker uitslapen en ’s middags naar het hotel en dan door naar het vliegveld. Ik kan dan eindelijk papa en mama een dikke knuffel geven! Die hebben ze wel nodig denk ik.. of bedoel ik nou mezelf? Overigens heb ik deze week ook kerstkaartjes verstuurd naar een aantal mensen in Nederland, super leuk hahah. Hopelijk komen ze snel aan!

Verder zijn er de afgelopen twee weken geen gekke dingen gebeurd, geen verdwaalde dronken dropjes.. Tenzij je een slapend dropje in de decking area meetelt.. Ik schrok wel van haar.. ik had haar helemaal niet zien liggen, totdat ik die kant op liep en iets zag bewegen op de bank. Tien minuten later werd ze wakker, stond ze op en hielp ze mee opruimen, als of er niks aan de hand was. Ach jah.. Verder is het brandalarm zaterdagochtend afgegaan en moest ik helpen het hele gebouw te evacueren (ik was namelijk aan het werk), wel leuk om al die slaapkoppies in pyjama buiten te zien staan hahah. Er kwamen twee brandweerauto’s aan en die hebben even binnen gekeken om vervolgens te vertellen dat het vals alarm was. Dus iedereen kon weer naar binnen en naar bed en ik kon weer aan het werk. Ik denk eigenlijk dat die brandweermensen het eigenlijk al wisten dat het vals alarm was, want ze liepen allemaal zo traag en er was geen snelheid in te vinden. Ze konden wel een peper in de reet gebruiken, zeg maar.

Dus dat waren alle nieuwtjes van de afgelopen twee weken, grote kans dat er volgende week zondag weer een blog komt en dan moet ik even kijken of ik tijd en internet heb om elke week een update te geven of dat, dat na die drie weken vakantie pas komt. We zullen zien, ik hou jullie op de hoogte!

Dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland