De allerlaatste.. ❤️

Vrijdag 27 April.. het is tijd.. 18:00u Nieuw-Zeelandse tijd.. mijn vliegtuig naar Melbourne staat klaar. Ik hoop dat ik het red op Melbourne. Ik ga er vanuit dat mijn vliegtuig naar Dubai en Amsterdam ook klaar staan. Ik ben er aan toe. Na 8,5 maand ga ik weer voet op Nederlandse bodem zetten. Ik ga iedereen weer zien. Ik ga iedereen weer plat knuffelen. (Bereid je dus maar vast voor! )

Toch ga ik iedereen in Nieuw-Zeeland ook erg missen. Ik heb hier super lieve mensen ontmoet en daarnaast natuurlijk Joanne en haar familie. Ze hebben mij opgevangen op het moment dat ik het, het hardste nodig had en ze zijn er voor mij geweest. Ze hoefde het niet te doen.. ik had ze immers minstens 11 jaar niet gezien of gesproken, maar ze deden het. Ze zijn mijn tweede familie geworden en ik zal ze erg gaan missen!

Maar nu.. de tijd is nu echt daar.. mijn vliegtuig gaat vertrekken en ik besluit om toch maar in te stappen. Mijn drang om naar huis te gaan is groter. Mijn gevoel zegt me dat ik ooit terug kom naar dit prachtige land en dat ik al deze lieve mensen zeker weer eens ga zien. Ze zijn ook zeker welkom in Nederland!

Thuis gaat het gewone leven weer beginnen! Mijn leven in Nederland heeft stilgestaan, maar iedereen is door gegaan! Er zijn dingen gebeurt in Nederland waar ik liever bij was geweest, waar ik steun had kunnen geven aan diegene die het nodig had. Ik was er niet bij, maar zal alles dubbel en dwars gaan inhalen.

Ik had in Nederland al geleerd om zelfstandig te zijn, na mijn stage op Ameland besloot ik, dat Nieuw-Zeeland ook moest kunnen. Ik heb dingen meegemaakt in Nieuw-Zeeland, die ik misschien voor Ameland nooit had gekund. Ik heb denk ik wel bewezen na alles wat ik heb meegemaakt en wat er tegen mij is gezegd, dat ik eindelijk voor mezelf heb gekozen en dat ik zelfstandig kan zijn. Het was een goede les, soms hard, maar niet alles is gemakkelijk in het leven!

We gaan door in Nederland, we gaan weer werken en gaan weer leuke dingen doen. Het ‘gewone’ leven gaat weer verder. Mijn leven in Nieuw-Zeeland gaat weer op stil en mijn leven in Nederland gaat weer verder. Ik heb er zin in! Maar ik weet ook zeker dat er weer gespaard gaat worden voor een volgend reisje

Waar naar toe? Dat weet ik nog niet, maar ik ga er wel voor!

Ik zie jullie allemaal in Nederland!

Goodbye mates, see you soon!

Thank you for everything and I will come back one day!

Kia ora

Hierbij dus voorlopig de laatste dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland

Laatste weekjes ❤️

We zijn weer terug in Auckland. Voor de laatste twee weken van mijn reis. Ik weet nog niet wat ik allemaal ga doen deze laatste twee weken, maar gezellig wordt het wel, want ik ben bij Joanne en haar familie.

Op zaterdag 14 april kwam ik weer terug in Auckland. Het was toch vreemd om zo snel weer terug te zijn, dit omdat ik natuurlijk mijn zinnen had gezet op Fiji. Maar dit is een veilige en dus betere keuze! Daarnaast ga ik sowieso ooit terug naar Nieuw-Zeeland, dus kan ik ook terug naar Fiji. We hebben dus als eerste de foto’s gekeken en ik heb wat verhalen verteld. Daarna hebben we lekker patatjes gegeten. Lekker lekker! In de avond ben ik vroeg gaan slapen, want ik was best moe. Ik heb nog genoeg dagen over, om leuke dingen te doen.

Ik heb eerst mijn bankzaken geregeld, want dat was wat mis gegaan op Samoa, door het gebrek aan WiFi. Nee, valt mee, mijn geheugen liet me gewoon in de steek. Daarna ik gesolliciteerd op baantjes in Nederland. Verrassend genoeg kreeg ik vrij snel reacties en dat terwijl ik nog twee weken in Nieuw-Zeeland ben. Verder heb ik nog wat gerelaxt en genoten van de laatste twee weken in dit prachtige land. Ik zelfs nog een uitje gehad met Joanne. We zijn samen een middagje wezen golfen. Op een 9-holes baan. Ik heb zo’n schik gehad! Normaal gesproken heb je op de eerste hole ongeveer 3 slagen nodig. Joanne en ik hadden er 11 nodig?Op een gegeven moment hebben we iedereen maar voor gelaten, zodat wij op ons gemak konden golfen. Het was een super leuke middag!

Ook was het afgelopen woensdag ANZAC-day. Dit is een nationale vrije dag, waarop de slachtoffers van Australië en Nieuw-Zeeland van de eerste wereldoorlog worden herdacht. Deze mensen hadden in die tijd geen oorlog, maar werden opgeroepen om Engeland te helpen. Daarbij zijn vele mensen omgekomen. Daar is deze dag voor.Op deze dag ben ik met Trudy, Johan-Willem en Ryanne naar de Hunua falls geweest. Dit is een erg mooie waterfall met een klein meertje wat uitmond in een rivier. Erg mooi! Het is half in het bos en afgelegen. Het was er alleen erg druk, want het is een bekend picknickplekje. Daarna zijn we weer naar huis gereden en heb ik nog wat spullen gepakt en film gekeken.

Vandaag was de laatste volle dag in Nieuw-Zeeland. Ik heb niet heel veel gedaan, behalve mijn koffer verder ingepakt en een film gekeken. Verder heb ik nog wat kaartspelletjes gedaan en genoten van de laatste avond. Morgen om half 3 gaan we richting het vliegveld en dan gaat de reis terug beginnen. Spannend!Dubbel gevoel.. fijn om naar huis te gaan, maar ik ga het hier ook missen!

Dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland

Samoa ❤️

Na 2 nachtjes rust te hebben gehad, is het nu tijd om richting Samoa te gaan. De laatste 3 weken voordat ik naar huis ga, zijn in gegaan. Het is aftellen geblazen.. Ergens is dat natuurlijk heel fijn, ik wilde immers zelf graag naar huis. Maar zodra ik thuis ben, zal er ook weer gewerkt moeten worden. (Sparen voor de volgende reis ) Ik ben wel heel erg benieuwd hoe Blacky gaat reageren nadat ze mij 8,5 maand niet heb gezien.

Maar nu terug waar deze blog over gaat, mijn reis naar Samoa en Fiji.

Op dinsdag 3 April ben ik om half 11 's ochtends richting Apia, Samoa gevlogen. In de ochtend heb ik samen ontbeten met Joanne en haar familie en die hebben mij ook naar het vliegveld gebracht. Rond half 9 ben ik door de security gegaan en heb ik nog even bij de gate gewacht. Helaas was mijn vlucht uiteindelijk ook nog eens 20 minuten vertraagd. Uiteindelijk zijn we om kwart over 11 vertrokken vanuit Auckland. Onderweg hadden we helaas veel last van turbulentie. Deze momenten vind ik toch altijd even spannend. Het hele vliegtuig schudt en beweegt en het geeft je een raar gevoel in je buik. Heel irritant! Maar om kwart over 4 lokale tijd zijn we in Samoa aangekomen. Het was de eerste keer voor mij dat ik een vliegtuig uit moest via een trap. Weer een nieuwe ervaring erbij. Mijn eerste gedachte die ik had, toen ik het vliegtuig uit liep, was.. pff.. wat is het hier heet! Daarna gingen we door naar de aankomsthal.. of nou jah.. de aankomstschuur kun je het beter noemen.

De eerste 20 stappen gaan door een tunnel en je staat meteen in de rij voor de paspoortcontrole. Bij de paspoortcontrole was men nogal verbaasd dat er helemaal iemand uit Nederland langs kwam. Gelukkig mocht ik wel doorlopen. Nou ja.. lopen.. het waren 2 stappen tot aan de bagageband. De enige bagageband van Samoa. Alle koffers werden handmatig op de band gegooit. Letterlijk gegooit. Door een raam konden we kijken hoe de medewerkers de koffers op de band gooide. Er was een grote box met een fragile sticker aan de zijkant. Deze werd gegooit op de band. Ik hoop maar dat de inhoud nog heel is. Mijn koffer kwam als één van de laatste. Toen ik deze eindelijk had, moest ik om een paaltje heen en stond ik in 10 stappen bij de bagagecontrole. Allemaal handmatig en op goed vertrouwen. Binnen de minuut stond ik buiten en zat ik in de shuttle richting het resort. Onderweg keek ik mijn ogen uit.. Er waren open huizen, houten huizen, stenen huizen, gekke kliko’s, zwerfhonden, verkoopkraampjes langs de weg, kleine kinderen, vieze kleren, de prachtige zee, slechte wegen, de grootste supermarkt van Samoa, palmbomen, oude auto’s, slippers, gekke vangrailen, aardverschuivingen en nog veel meer dingen om van op te kijken en te onthouden. Na ongeveer anderhalf uur rijden kwamen we aan bij het resort. Ook een plaatje op zich. De receptie is in de buitenlucht en daarnaast is er een kleine lounge gemaakt met een tv. Ik check mezelf in en dan word ik naar mijn huisje gebracht. Mijn spullen worden bijna uit mijn handen getrokken, omdat ze dat voor mij willen dragen. Iets wat me niet lekker zit.. ik kan zelf lopen en mijn eigen spullen toch dragen.. Eenmaal in mijn huisje ga ik even lekker relaxen. Het is ondertussen al 6 uur en ben toch al best hongerig. Ik besluit om lekker te gaan eten en na het eten ga ik lekker slapen. Mijn lichaam is uitgeput van de warmte en de hoge luchtvochtigheid. Gelukkig heeft het huisje een airco en een ventilator. Deze staan dan ook constant aan. Rond half 10 ben ik gaan slapen. Morgen weer een nieuwe dag van de vakantie.

Om 8 uur sta ik op voor het ontbijt. Ze hebben van alles voor het ontbijt. Ik kies voor toast met boter, sinaasappelstukjes, appelstukjes en wat sap om te drinken. Ik ga lekker bij de waterkant zitten en genieten van het uitzicht. Heerlijk!In de middag besluit ik even te gaan liggen, want ik heb vanacht slecht geslapen. Mijn lichaam moet erg wennen aan de luchtvochtigheid. In de middag ga ik even lunchen en daarna zoek ik een stoeltje bij het strandje. Doe wat woordzoekers en doe lekker rustig aan. Genieten, dat is alles wat ik doe!‘s Avonds ga ik weer lekker eten en lekker naar bedje toe. Morgen staat er nog niks op de planning, maar voor vrijdag is er een tour gepland naar de to sua ocean trench. Erg veel zin in!

In de ochtend sta ik weer om 8 uur op en neem ik mijn gebruikelijke ontbijtje bij de waterkant. Helaas begint het na het ontbijt flink te regenen en houdt het niet meer op. Rond 3 uur in de middag is het dan eindelijk even droog en ga ik even naar de lounge om tv te kijken. Er zijn helaas maar 2 zenders. De 1 is goed te zien, maar er wordt alleen samoan gepraat. De andere zender is met ruis, maar wel in het engels. Ik kijk wat tv, doe nog wat sudoku’s en woordzoekers en ga dan weer lekker eten. Ik heb een heerlijke samoan oka gegeten. Dit is een yellow fin tuna in kokosnootroom met tomaat en komkommer! Erg lekker! Daarnaast lagen nog wat broodfruit chips. Die dingen zouden ze in Nederland moeten hebben, dan ben ik de grootste inkoper denk ik. Die zijn zo lekker! In de avond kijk ik wat meer tv en ga ik lekker naar bed.

Vandaag is de dag dat ik naar de prachtige to sua ocean trench ga. Ik heb er zo’n zin in! Dit plekje is namelijk 1 van de mooiste plekken van de wereld en ik ben toch wel benieuwd of dat echt zo is. In de ochtend heb ik eerst weer mijn gebruikelijke ontbijtje bij de waterkant en daarna kan ik nog even rusten. Ik heb mijn spullen al klaar staan voor de tour, camera is opgeladen en mijn bikini heb ik aan. Let’s go. Rond half 2 was de chauffeur eindelijk bij het resort.. beetje laat zeg maar.. Maar ik had er zin in! De eerste stop waren de Falefa waterfalls. Deze waterval was niet heel groot, maar wel erg mooi. De rivier waar de waterval in viel was in connectie met de oceaan.De stop erna was de Fagaloa outlook. We moesten de berg op via een smal weggetje, zonder vangrail en met aardverschuivingen.. Geloof me, ik voelde me niet erg veilig in het busje op die berg..Eenmaal veilig aangekomen boven op de berg keek ik uit over een dorpje genaamd Fagaloa. Dit is een klein dorpje, wat alleen bereikbaar is via dit enge weggetje of via het water. Aan de andere kant van de berg zie je de andere dorpjes, veel groen en een chinese boerderij. Ook zie je de zee en veel hoge bergen, waar de zon mooi op schijnt. Daarnaast is alles groen! Een dode boom of plant zal je in Samoa niet snel zien, je zult er naar moeten zoeken. Dit vind ik dan ook erg mooi aan Samoa! Het volgende op de planning was de Lemafa pass. Dit is eigenlijk gewoon een weg door een prachtig gebied. Hier hebben we nog een stop gemaakt om foto’s te maken van het uitzicht! Erg mooi allemaal! Daarna zijn we doorgereden naar de Sopoaga falls. Bij deze watervallen hebben ze een hele mooie tuin aangelegd met wat typische samoaanse dingen. Zoals een keuken en een bepaalde plek waar kokosnoten worden klaargemaakt. Hier laat mijn chauffeur ook even zien hoe dat dan werkt en meteen komen er tien kippen aanrennen, klein en groot. Deze kippen eten graag kokosnoot en nu is er dus weer iemand die een kokosnoot gaat openen en dus krijgen ze weer wat lekkers. Ze zijn zo schattig! Nadat ik een verse kokosnoot heb geproefd en de kippen eten heb gegeven gaan we verder naar de to sua ocean trench. Mijn eerste gedachte is een groot gat midden in de jungle waar water in staat en waar je dus kan zwemmen. Bij aankomst is mijn verbazing des te groter als ik zie dat het eigenlijk een gat is in een groot grasveld met bloemetjes. In het eerste gat wat ik zie, staat geen water, alleen maar modder. Het tweede gat is de zo genoemde ocean trench. Hier kun je dus via een ladder naar beneden klimmen om te gaan zwemmen. Dit gat staat via een grot/tunnel in connectie met de zee en met de andere grot/tunnel in connectie met het moddergat. Richting de zee zwemmen is verboden vanwege verdrinkingsgevaar! Hier is kort geleden ook nog een jongetje vermist geraakt, ze hebben hem nooit gevonden. Nadat ik via de eerste stenen trap naar beneden ben gegaan kom ik aan bij de welbekende houten trap naar het water. Daar komt mijn hoogtevrees naar boven en besluit ik dit niet te doen! Zonde, maar ik ben bang dat ik wel omlaag ga, maar niet meer boven kom. Deze trap is erg steil en met natte voeten ook erg gevaarlijk! Je moet het kunnen! Na de ocean trench gaan we door naar Lalomanu beach. Dit is een erg mooi strand aan de oostkust van Samoa. Hier kan je lekker zwemmen en tevens slapen in 1 van de Falé’s. Een Falé is een typisch samoaans huis. Het is een dak met palmbladeren op houten palen op een houten vloer. De wat rijkere mensen hebben een dak met golfplaten op stenen palen op een koraalvloer. Onder het dak staan de tafels, stoelen en bedden. Ze hebben 1 grote kamer zonder muren waar ze alles doen. Zij vinden het raar dat een huis meerdere kamers heeft. Daarnaast hebben ze geen bescherming tegen de muggen en dus slapen ze onder netten. Deze netten maken ze zelf van kokosnoten.

Terug naar Lalomanu beach.. Er zijn ook prachtige palmbomen met een dikke onderkant en dan dunner naar boven. Hier heb ik geluncht. Broodjes met ham en ei, een appel, een verse kokosnoot en water. Die kokosnoten zijn erg lekker! Daarna zijn we in sneltreinvaart naar de puia cave pools gereden. Helaas was deze al gesloten en dus gingen we terug naar het resort. Daarna heb ik even gerelaxed en ben ik rond half 7 gaan eten. Daar werd ik uitgenodigd door drie australische mensen om gezellig met hen mee te eten. Dat heb ik gedaan en ik heb gezellig gekletst en afgesproken om morgen te gaan snorkelen. Zin in!

Om half 9 ontbijt ik samen met Vicky, Sandra en David (de australische mensen) aan de waterkant. Mijn gebruikelijke ontbijt op mijn gebruikelijke plek met nieuwe mensen. Heel gezellig! Rond de middag gingen we naar receptie voor een set snorkelgear. Deze waren er niet, waren mee op een tour, we hebben alleen de vinnen, we hebben helemaal niks.. alle smoesjes hebben we gehoord, dus vroegen we aan de baas of deze een set kon gaan halen in Apia. Dat deed die en dus kon ik ‘s middags met mijn gloednieuwe snorkelset gaan snorkelen. Voor het eerst en meteen in de zee. Het was echt heel gaaf! Mooie stukken koraal gezien en mooie vissen. Ook ben ik bij de drop off geweest. De plek waar de reef eindigt en de oceaan begint. Oftewel we gaan van een meter diepte naar tien meter diepte in 2 seconden. Erg prachtig! Ook heb ik mijn eigen schelpen van de oceaanbodem gevist en ook een paar heremietkreeften die nu verplicht zijn om te verhuizen.. sorry! In de avond zijn we samen wezen eten in het restaurant van het resort en daarna ben ik uitgeput naar bed gegaan. Ik kon alleen niet slapen, want mijn armen deden zo’n pijn. Geen spierpijn, maar echt stekende pijn! Ik wist niet hoe ik ze neer moest leggen, totdat ik het zat was en besloot een paracetamol te nemen. Gelukkig werkte die heel snel en kon ik eindelijk gaan slapen.

De volgende ochtend ben ik weer met de australische mensen gaan ontbijten aan de waterkant. We hadden afgesproken om ‘s middags weer te gaan snorkelen. Om 2 uur gingen we het water in en om 5 uur kwamen we er pas weer uit. De tijd gaat zo snel als je lekker geniet van de zee! Ook deze keer kwam ik weer terug met schelpen en beestjes! Ik heb levende dingen gezien, die je beter niet aan kan raken. Deze zijn zeer giftig en soms zelfs dodelijk! Gelukkig had ik mensen bij me, die er veel verstand van hebben! Toen we uit het water kwamen ben ik snel gaan douchen! Helaas is de douche hier koud, ijskoud! Das het enige minpunt denk ik! Na het douchen gingen we weer samen eten en besloten we op maandag naar Apia te gaan. De hoofdstad van Samoa. De taxi werd geregeld en daarna ging ik lekker naar bed. Morgenvroeg gaan we gezellig naar de hoofdstad en in de middag moet ik mijn spullen pakken voor mijn reis naar Fiji. Zin in!

Vandaag ben ik wat eerder opgestaan dan normaal, dit omdat we om 9 uur de taxi richting Apia zouden hebben. Iets eerder ontbijten dus. Gelukkig zaten we allemaal om 9 uur in de taxi. We gingen als eerste naar de flea market. Hier verkopen de lokale mensen hun prachtige souvenirs en kleding. Er hingen zulke leuke kleine jurkjes, zo schattig! Ik heb geen souvenirs gehaald, omdat ik niet weet of deze producten fiji in mogen. Dus ik kijk alleen maar rond. Na de flea market gaan we door naar de fruit market. Hier moeten we een stukje voor lopen en eigenlijk is de fruit market hetzelfde als de flea market. Alleen heb je op de fruit market ook fruit en groente en de souvenirs die je kunt kopen zijn meer importproducten. Op de flea market is het veel eigen producten. Na de fruit market lopen we naar de pharmacy en halen we een drankje bij de mac donalds. Dan gaan we snel door naar de catholic cathedral! Deze cathedraal is zo mooi! Hij is in 2009 gebouwd en is dus nog vrij nieuw. Prachtige glas in lood en prachtige vormgeving. Kon niet mooier! Daarna hebben we een taxi geregeld naar het robert louise stevenson museum. Hier weet ik niet heel veel van af, maar het was zeker de moeite waard! Daarna hebben we een taxi terug geregeld naar het centrum en zijn we gaan lunchen in het meest fancy café van Samoa. Het was een italiaans café, maar deze kan je zelfs in Auckland tegen komen. Het was echt een goed café en het eten was erg lekker en de smoothies ook! Daarna zijn we nog even een samoaanse simkaart wezen halen en toen terug naar het resort. Nu zullen jullie denken, maar je gaat morgen toch naar Fiji, waarom haal je een samoaanse simkaart.. nou lieve mensen..

Ik zal jullie voorstellen aan Keni. Keni is een cycloon van categorie 3 met windstoten van 120-160 km/u en veel regen. Keni heeft mijn vlucht naar Fiji laten cancellen en daardoor heb ik besloten om terug te keren naar Auckland. Ik zal 4 extra nachten op Samoa verblijven en daarna ga ik terug naar Auckland. Hier zal ik nog twee weken verblijven en daarna ga ik lekker naar huis! Veilig! Tuurlijk is het jammer, maar ik ben liever veilig! Dus kan ik nog langer genieten van Samoa en de australische mensen! Gezellig!

Dus moest ik in de middag alles regelen voor mijn terugreis naar Auckland en mijn extra dagen op Samoa. Gelukkig is dat gelukt en kan ik aankomende zaterdag terug naar Auckland. In de avond heb ik de australische mensen op de hoogte gebracht tijdens het avondeten en hebben we besloten morgen naar de puia cave pools te gaan. Zin in!

Vandaag gaan we weer lekker om half 9 ontbijten en om half 11 verzamelen we in de lounge. Hier zie ik dat de australische mensen weer iemand hebben opgepikt. Ze heet Hanna en komt uit Duitsland. Bijna bekend terrein dus. Ze gaat gezellig mee naar de puia cave pools. Het is 5 minuten lopen vanaf het resort en eenmaal daar kunnen we er direct in. Het is wel heel druk en het water is erg koud. Er is een deel buiten de grot en een deel in de grot. Het deel in de grot is erg mooi en er zwemmen ook vissen. Deze visen geven een beetje licht doordat er zonlicht op ze schijnt. De grot is ongeveer 10 meter diep en erg mooi. We zijn ongeveer een uurtje wezen zwemmen en zijn daarna opgedroogd om daarna naar de lunch toe te gaan. We hebben samen geluncht en zijn daarna gaan snorkelen. Vicky ging niet mee, dus kon hanna haar snorkelgear gebruiken, want het resort had nog geen nieuwe sets gekocht na mijne. Dit keer gingen we richting de rechterkant van het resort, want hier waren we nog niet geweest. Dit stuk was helaas minder mooi qua koraal, maar dit stuk had wel mooiere en grotere vissen. Rond 5 uur kwamen we het water weer uit en ging ik weer onder de koude douche staan. Om half 7 gingen we weer met zijn alle eten. Het is elke avond weer gezellig! Ik heb besloten om met Vicky en Hanna, donderdag weer naar Apia te gaan. Dit omdat hanna er nog niet geweest was en ik wilde dit keer souvenirs kopen, omdat ik niet meer naar Fiji ga. Morgen gaan Vicky, Sandra, David en Hanna op de tour die ik al heb gedaan. Omdat ik achter een paar dingen ben gekomen ga ik weer mee. Vandaag gaan we om 9 uur ‘s ochtends al weg. Ik ga dezelfde plekjes langs als de vorige keer alleen geniet ik er deze keer veel meer van. We zijn dan ook pas om 5 uur weer terug van de tour. Iedereen gaat even douchen en ‘s avonds om half 7 gaan we weer eten. Morgen gaan Vicky, Hanna en ik weer naar Apia. We besluiten vroeg te gaan. Op de terugweg willen we met een traditionele bus gaan. Deze zien er zo leuk uit.

Vandaag gaan we vroeg ontbijten, omdat we om half 9 de taxi naar Apia hebben. Uiteindelijk heeft Sandra ook besloten nogmaals mee te gaan naar Apia, dus stappen we met z’n vieren in de taxi. We stappen uit bij het visitor centre, waar we eerst gaan kijken naar een show en uitleg hoe de mensen hier leven. Hoe ze koken, tattoo’s zetten, kunstwerkjes van hout maken en schilderijen maken op zelfgemaakt papier. Het is allemaal zo bijzonder, dat er nog steeds mensen op de wereld zijn, die zo primitief leven. Erg bijzonder! Aan het einde krijgen we het eten te proeven en krijgen we een dansshow te zien. Erg leuk om te zien! Daarna zijn we met zijn alle naar het fancy cafè geweest om te lunchen en daarna hebben we de markets afgelopen en heb ik souvenirs gekocht. Super leuke dingen heb ik gehaald! Rond half 4 vonden we het tijd om naar het resort terug te gaan. We wilden graag met de bus terug. Helaas moesten we een uur wachten, dus zaten we pas om half 5 in een bus richting het resort. Het was wel een ervaring opzich. De bus zat proppievol! Ze hingen uit het deurgat! Iemand vond het zelfs nodig om mijn ribbenkast als stoel te gebruiken, maar verder was het erg leuk! We hadden schik! Om half 7 ‘s avonds zijn we gaan eten. Morgen hebben we onze laatste volle dag op het resort. Spullen pakken en relaxen!

Om half 9 zijn we weer met zijn alle gaan ontbijten. Bij de waterkant zoals elke dag. Vandaag staat er niet zo veel op de planning. Spullen pakken en relaxen. Dat gaan we doen! Na het ontbijt ga ik nog even liggen. Afgelopen nacht had ik slechter geslapen, dus deed ik even een extra powernap. Het was al snel weer tijd voor de lunch. Ook deze keer weer met zijn alle. Na de lunch heb ik mijn koffer ingepakt en heb ik gekeken naar de andere, want die gingen nog een keer snorkelen. Ik ging niet mee, omdat ik anders een natte bikini mee terug moest nemen en dat vind ik niet zo fijn. Nadat ze terug kwamen van het snorkelen ben ik weer verder gegaan met inpakken. Voor het avondeten heb ik nog even gedoucht en toen gingen we met zijn alle avondeten. Uiteindelijk hebben we met alle gasten van het resort 1 lange tafel gemaakt en hebben we met zijn alle gegeten. We zouden dan ook allemaal de volgende dag vertrekken. Na het avondeten nam ik nog een lekker ijsje en daarna heb ik afscheid genomen van iedereen. Hanna zou ik morgen weer zien, omdat wij dezelfde vlucht hadden, maar de australische mensen zouden midden in de nacht vertrekken. Dus even een snelle goodbye en toen ik lekker naar bed. Morgenochtend de laatste dingen in de tas en dan gaan we om half 12 richting het vliegveld.

De laatste ochtend in Samoa. We ontbijten om half 9 aan de waterkant en ik voer de vissen wat toast. Alles is zo mooi hier en dat ga ik nu weer achterlaten. Na het ontbijt pak ik de laatste spullen en ga ik naar de lounge. Daar kijk ik nog wat tv en doe ik een woordzoeker. Om half 12 brengt de taxi ons naar het vliegveld. Om 1 uur komen we aan en checken we onze bagage in. De eerste vraag die ze stellen is: wat zit er in je tas? Ik ben een beetje verward en zeg maar gewoon kleding en souvenirs. Dat zit er immers ook in. Daarna kunnen we meteen door naar de security. Maar eerst word je handbagage gewogen. Of nou ja.. een grote sterke meneer plaatst zijn hand onder je tas, (die gewoon aan je schouder hangt) voelt een beetje en zegt dat het goed is. Daarna door de deur naar de x-ray. Alles eruit, schoenen uit, door het poortje en alles weer inpakken. Het laatste is de immigratie stempel. Ik krijg een mooie stempel, dat ik Samoa weer verlaat. Daarna is het nog even wachten tot het vliegtuig klaar is voor vertrek. Dan gaan we terug naar Auckland. Om kwart voor 6 ‘s avonds land ik in Auckland en ga ik meteen naar de paspoortcontrole en de bagageband. Daarna moet ik in de rij gaan staan voor de douane. Mijn aankomstkaartje wordt gecheckt en ik mag in de rij gaan staan, omdat mijn koffer open moet. Ik had namelijk souvenirs en die mooie zeeschelpen. Gelukkig had David ze schoongemaakt met chloor, dus werden ze goedgekeurd. Ook mijn souvenirs werden goedgekeurd en dus moest mijn tas alleen nog extra door de x-ray. Daar kwam die zonder problemen doorheen en dus kon ik eindelijk naar buiten en daar stonden Trudy en Joanne op mij te wachten. Dikke knuffel en snel naar huis om foto’s te kijken en verhalen te vertellen. Nog 2 weken tot ik terug naar Nederland ga.

*Dit verhaal is natuurlijk allemaal helemaal positief, maar tijdens deze reis was er geen wifi, dus moest ik steeds de computer van de receptie gebruiken, was allemaal moeilijk en daarnaast was ik een wandelende allergische reactie, want ik had 31 muggenbulten, die allemaal een allergische reactie vormden. Ook een feest is dat! Daarnaast zijn de mensen heel vriendelijk daar, maar liegen kunnen ze ook heel goed. Geld aftroggelen en zo.. Let daar dus op, als je naar Samoa ga! Verder is dit een zeer prachtig land en zeker de moeite waard om te bezoeken!

Dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland

Nog maar ... te gaan!

Hey hallo daar lekkere Hollanders,

Daar is die dan, een nieuwe blog! De afgelopen maand heb ik voor elke dag een blog geschreven over mijn busreis met Kiwi Experience. Deze busreis is nu voorbij en daarom staat er weer een nieuw avontuur voor de deur. Zoals jullie al hebben kunnen lezen in mijn vorige blogs, ga ik naar Samoa en Fiji toe. Maar wat komt daarna..

Nou dat is het volgende..
Op 24 April zal ik vanuit Fiji weer in Auckland landen en daarna spendeer ik nog een paar nachten met Joanne en haar familie. Dan op de Nederlandse koningsdag (27 april) zal ik weer in het vliegtuig stappen.

Richting..

jawel..

THUIS!

Ik kom lekker terug naar Nederland! Ik ben zo klaar met Nieuw-Zeeland! Neee, natuurlijk niet, geloof me op mijn woord als ik zeg dat ik zeker weten terug ga naar dit prachtige land! Ik heb nog nooit zoveel moois gezien en gedaan! Daarnaast staat natuur in dit land op nummer 1. De weg hoeft niet strak en recht, nee, die gaat gewoon om de berg heen. Kronkelende weggetjes, prachtige uitzichten en lieve mensen! Dit land is fantastisch en een grote aanrader om naar toe te gaan! Daarnaast heb ik ook super lieve mensen ontmoet tijdens mijn busreis, die ik als ik weer thuis ben, zeker een keer ga opzoeken!

Maar Mariska, waarom ga je nu al naar huis toe? Je zou toch een jaar blijven in Nieuw-Zeeland.

Nou lieve mensen, mijn doel was om voor een jaar naar Nieuw-Zeeland te gaan als au pair. Dit is zoals jullie weten na 2,5 maand opgehouden en daarna heb ik mezelf moeten oppeppen om hier te blijven. Op dat moment zat ik er zwaar doorheen en was er zeker een punt waarop ik dacht, ik pak mijn spullen en ik ga naar huis. Gelukkig vond ik werk en kon ik terecht bij Joanne en haar familie! Die er altijd voor mij zijn geweest! Toen kwamen natuurlijk paps en mams langs en heb ik 3 weken kunnen genieten van het samen zijn! Waar ik ook echt van heb genoten, maar ja, 3 weken vliegen zo voorbij! Daarna heb ik nog anderhalve maand gewerkt, om vervolgens te gaan reizen. Tijdens deze busreis besefte ik dat werken in Nieuw-Zeeland heel erg leuk is, maar sparen is niet echt mogelijk en dus kan ik beter in Nederland gaan werken. Daarnaast hoorde ik de verhalen van alle anderen medereizigers, dat ze hun familie erg miste.. Vanaf dat moment dacht ik elk moment aan thuis.. aan mijn familie, mijn vrienden en mijn lekkere knuffelbeer (Blackyy!!) Ik had heimwee en kon er niet omheen! Ik miste thuis te veel en besloot om al mijn plannen om te gooien en nog even te genieten van mijn reis en vervolgens lekker naar huis te gaan!

En dus zijn we nu hier.. nog 3 weken vakantie en dan ben ik weer thuis. Op zaterdag 28 april zal ik landen in Amsterdam. Op het moment dat ik naar huis ga, ben ik 8,5 maand in Nieuw-Zeeland geweest en ik kan niks anders zeggen, dan dat ik trots op mezelf ben! Ik heb veel geleerd van de tijd dat ik hier ben geweest en dit zal ik straks in Nederland ook zeker gebruiken.

Dus lieve buurtbewoners, de buurtbarbeque van dit jaar gaat niet voorbij zonder mij en voor de rest van de mensen, ik ga jullie snel weer zien!

Dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland!

Kiwi Experience dag 31

Vandaag is het mijn laatste dagje van mijn busreis. Terug naar Auckland, waar mijn reis begonnen is. We vertrekken om kwart voor 9 vanuit Taupo en gaan richting Rotorua. Hier droppen we wat mensen af en pikken we er ook een paar op. Daarna rijden we door maar de kiwi encounter, waar ik nogmaals een echte kiwi te zien krijg. Dit keer 1 van een maandje oud. Zo ontzettend schattig! Na de tour gaan we weer in de bus richting matamata. In dit plaatsje hebben we een toiletstop en kunnen we wat lekkers halen voor de 2 uur durende reis naar Auckland. Ik word gedropt in Bombay, omdat dit voor Joanne haar familie makkelijker is om mij op te pikken. 5 minuutjes gewacht en ik stapte bij ze in de auto. Even gezellig bijgekletst en eenmaal thuis hebben we mijn skydive video en foto’s bekeken en hebben we heerlijk gegeten. Rond half 9 kwam Joanne thuis van werk en hebben we nogmaals de video en foto’s van mijn skydive bekeken. Daarna hebben we nog de foto’s van mijn camera bekeken en rond half 11 ben ik lekker naar bed gegaan. Morgen ga ik mijn koffer inpakken voor de eilanden. Zoveel zin in!

Dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland

Kiwi Experience dag 30

Vandaag gaan we terug richting Taupo. Voor 1 nachtje en dan zit mijn busreis er eigenlijk al op. Dan is het een kwestie van terugrijden naar Auckland en dan zijn we er weer. Maar vandaag dus eerst nog naar Taupo. Plek van de grootste vulkaanuitbarsting in de geschiedenis van de mensheid. Deze vulkaan heeft de lucht roodgekleurd in zowel Rome als China. En deze plekken liggen nou niet even om de hoek. Verder is er in Taupo niet heel veel bijzonders. Het grote meer, Lake Taupo is ontstaan na deze vulkaanuitbarsting en ligt ongeveer in het midden van het Noordereiland. Verder is dit de goedkoopste plek om uit een vliegtuig te springen met een parachuutje, maar zeker niet de mooiste plek. Onderweg naar Taupo zijn we gestopt in een plaatsje genaamd Bulls. Daar hebben we even een toiletstop gehad en konden we even wat boodschappies doen. Daarna zijn we weer doorgereden en hebben we ergens een ijsje gehaald en hebben we wat foto’s kunnen maken van mount ruapehu en mount doom. Daarna zijn we meteen doorgereden naar Taupo. Hier heb ik even boodschappen gedaan en een pizza gegeten. Helaas voelde ik mijzelf daarna heel ziek, dus ben ik op tijd gaan slapen. En vanwege de switch naar wintertijd, kan ik een uur langer slapen! Beter kan niet! Morgen heb ik het laatste stukje van mijn reis. De reis terug naar Auckland. Ik word weer opgehaald door Joanne en haar familie en dan zal ik daar weer 2 nachtjes zijn, totdat ik naar Samoa ga. Zin in!

Dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland

Kiwi Experience dag 29

Vandaag gaan we weer terug naar het Noordereiland. We vertrekken om 9 uur vanuit Nelson en gaan op weg naar onze eerste stop in Havelock. Daar hebben we een korte stop en dan gaan we richting Picton. Daar gaan we eerst nog even langs een prachtig plekje, waarbij we uit kijken over de haven van Picton. Vanwege de zon, was dit plekje heel erg mooi! Rond half 1 hebben we onze tassen ingecheckt en moesten we nog een uurtje wachten tot we de boot op mochten. Eenmaal op de boot ben ik in een relaxstoel gaan zitten in het midden van de boot. Dit zodat de beweging van de boot minder te voelen is. Ik ben nu al 3x op deze boot geweest en 3x over was ik ziek of niet lekker. Dus voor de 4e keer heb ik maatregelen getroffen. Ik zal er nu toch wel van geleerd hebben?
Om kwart over 2 vertrok de boot en het eerste stuk van de bootreis is erg easy. We varen het eerste uur nog in de baai bij Picton. Super mooie plek! Daarna begint het wat meer ruigere werk.. golven.. of nou ja.. golfjess, ze zijn niet zo groot, maar voor je buik zijn het mega golven! Ik probeerde wat te slapen en heb zelfs wat gegeten onderweg. Waarschijnlijk zijn paps en mams nu heel verrast, omdat de laatste keer dat ik wat gegeten had op de boot, ik nogal ziek werd. Maarrr dit keer ging het helemaal goed op de boot! Mijn buikje vond het soms wat irritant die golfjes, maar verder geen enkel probleem. Rond kwart voor 6 kwamen we aan in Wellington. We zijn meteen doorgereden naar het hostel en daar heb ik even lekker gedoucht, gegeten, gelezen en ik ben rond 10 uur maar gaan slapen. Morgenvroeg om 8 uur gaan we weer terug naar Taupo. Het laatste nachtje van mijn bustrip! Aankomende dinsdag vlieg ik al naar Samoa! Zin in!

Dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland

Kiwi Experience dag 28

Vandaag staat er een lange busreis op het programma. Van Christchurch helemaal naar Nelson. Zo’n 6 uurtjes.. Om half 8 moesten we verzamelen bij de bus. Ik was helemaal gelukkig toen ik zag dat we een nieuwe buschauffeur hadden. Eentje die tenminste wel normaal kan rijden. De bus was half leeg, dus hadden we ook allemaal lekker de ruimte om te zitten. Onderweg zijn we nog een paar keer gestopt en om 3 uur waren we aangekomen in Nelson. Het hostel waar we slapen is.. I don’t know.. aan vervanging toe. De badkamers zijn erg klein en vies. Het zelfde geldt voor de keuken en de kamers zijn que grootte goed, alleen de bedden zijn aan vervanging toe. Niet echt een hostel waarik terug zou komen zeg maar. In de middag ben ik naar de supermarkt gelopen, dit omdat morgen en zondag de winkels dicht zijn vanwege pasen. Dus moet ik alvast inkopen doen. Later ben ik terug gelopen naar het hostel en ben ik lekker in mijn boek gaan lezen. Toen ik wilde gaan slapen, kwam ik erachter dat ik al een heel stuk gelezen had. Het is dus een boek, waarmee je moeilijk kunt stoppen. Vindt ik fijn aan boeken! Rond 10 uur besloot ik toch echt te gaan slapen. Morgen hebben we weer de overtocht terug naar Wellington. Dan zit deze busreis er al weer bijna op, maar kan ik gaan genieten van mijn vakantie op Samoa en Fiji. Zin in!

Dikke kus en knuffel vanuit Nieuw-Zeeland